تبیین کیفیت طراحی فضاهای آموزشی دولتی در شهر شیراز از منظر رفتارشناسی دانش آموزان ابتدایی پسرانه

مقدمه/بیان مساله: با توجه به اهمیت فضاهای آموزشی در شکل دهی بهره گیری و رفتار داد آموزان، در این جستار به تبیین کیفیت طراحی فضاهای آموزشی دولتی در شهر شیراز از منظر رفتارشناسی دانش آموزان ابتدایی پسرانه پرداخته می شود. اهداف: هدف اصلی این تحقیق تبیین کیفیت طراحی فضاهای آموزشی از دیدگاه رفتارشناسی و بررسی تاثیرات آن بر فرایند یادگیری و تعاملات اجتماعی دانش آموزان ابتدایی در محیط دولتی شهر شیراز است. روش تحقیق: این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از تکنیک های جمع آوری داده ها و بررسی اسناد و گزارش های موجود و مشاهدات میدانی از فضاهای آموزشی مختلف جمع آوری و تحلیل شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که طراحی درست فضاهای آموزشی از جمله محیط یادگیری در فضاهای باز دارای امکانات مناسب برای یادگیری فعال و رفتار انگیزشی دانش آموزان، تاثیر مثبتی دارد. همچنین فضاهای آموزشی با طراحی مناسب موجب تقویت روابط اجتماعی و بهبود تمرینات و هم اسهترس در دانش آموزان می شود. نتیجه گیری: داده های این تحقیق نشان می دهد که طراحی مناسب فضاهای آموزشی دقت بهسازی در بهبود کیفیت یادگیری و رفتار دانش آموزان دارد. لذا توجه به معیارهای ادراکی و رفتاری در طراحی فضاهای آموزشی می تواند به ارتقاء کیفیت آموزش و بهبود نظریه رفتاری دانش آموزان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، کیفیت طراحی ، شهر شیراز ، رفتارشناسی دانش آموزان