بکارگیری رویکرد معماری طبیعت گرا در طراحی مرکز رایحه درمانی 'خانه باغ' در شیراز

با صنعتی شدن جوامع بشری، رابطه روبه زوال انسان و طبیعت با نگرانی جدی در رابطه با مسائل روحی و روانی انسان مواجه می شود. روند زندگی شهرنشینی بر تمام فرایندهای فیزیولوژی روحی و روانی انسان تاثیرات منفی گذاشته و بسیاری مشکلات در زمینه اضطراب، افسردگی، خستگی روانی، استرس را پدید آورده و انسان های خسته بدنبال محلی برای تمدد اعصاب هستند. با توجه به تنوع اقلیمی که در کشور دارا می باشیم و همچنین قدمتی که در طب سنتی و گیاهان دارویی داشته ایم، از جمله غنی ترین کشورها هستیم. با این حال معماری بناهای درمانیمان با نگرشی کهنه و بدون خاصیت شفابخشی طبیعت دنبال می شود. این پژوهش بدنبال ایده های گوناگونی از طراحی باغ بعنوان جزء مهمی از فضاهای درمانی می باشد، که رایحه درمانی از جمله مباحث جدید باغ های شفابخش می باشد و به بررسی قابلیت باغ ایرانی جهت تعیین مولفه های معماری طبیعت گرا جهت بکارگیری در مرکز رایحه درمانی (بعنوان باغ شفابخش) می پردازد. در فرایند پژوهش داده های مورد نیاز با روش کتابخانه ای و اسنادی با استفاده از ابزارهای جدول، نمودار، تحلیل گرافیکی، شبیه سازی با نرم افزار معماری جمع آوری، و استنتاج و تحلیل بر مبنای تحلیل محتوا استوار می باشد که در انتها به راهکارهای طراحی در قالب طراحی مرکز رایحه درمانی شیراز می پردازد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که خلق محیطی آرام و شفابخش همخوان با طبیعت از مهمترین جنبه های معماری طبیعت گرا می باشد و عوامل موثر در ایجاد اهداف درمانی شامل گروه گسترده ای از جامعه می باشد. در نهایت سعی دارد تا نزدیکی به طبیعت که مهمترین اصل آن شفابخشی است را در فضای معماری مرکز رایحه درمانی برای مخاطب فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

رایحه درمانی ، طب مکمل - جایگزین ، طبیعت گرائی ، باغ شفابخش ، باغ درمانی