ویژگی های معمارانه مکان در خلق تعلیق در فیلم های درخشش و ۲۰۰۱: ادیسه فضایی از استنلی کوبریک

ولاترین مقصود هر کارگردان برجسته در حوزه سینما، خلق تعلیق در مخاطب، توسط کشش روایی و بصری می باشد. تعلیق به معنای ایجاد علاقه و تشویش، در بیننده به منظور برانگیختن تحیر وی تا انتهای اثر است. استنلی کوبریک در فیلمهای "درخشش" و "۲۰۰۱: ادیسه فضایی" به کمک عناصر بصری گوناگون از جمله میزانسن، نورپردازی و ترکیببندی های چشم نواز، بهترین نمونه های تعلیق در تاریخ سینما را با مهارت تمام خلق کرده است. پژوهش حاضر در پی برجسته ساختن اهمیت معماری در سینما به عنوان یک ابزار بصری و ایجاد ارتباطی میان دو حوزه معماری و سینما می باشد. فرضیه این است که ویژگیهای معمارانه و طراحی فضایی در هنر سینما، بر ارتقاء تجربه احساسی مخاطبان تاثیر مستقیم دارد. این پژوهش به صورت کیفی و بر پایه تحلیل توصیفی و نشانه شناسی بصری، به تجزیه و تحلیل عناصر دیداری و ویژگیهای معمارانه فضاهای خلق شده توسط کوبریک در دو نمونه موردی پرداخته شده است. در نهایت، یافته های این پژوهش می تواند ابزاری ارزشمند برای سینماگران محسوب شود تا از طریق طراحی دقیق محیط های بصری، تعلیق و تعامل روانی با مخاطب را تقویت کرده و در نتیجه، تجربه سینمایی غنی تری را برای مخاطبان رقم بزنند.

کلیدواژه ها:

سینما ، معماری ، تعلیق ، مکان ، میزانسن