استفاده از بازتعریف عناصر معماری سنتی با هدف بهینه سازی انرژی در بناهای مسکونی مدرن

با توجه به افزایش نگرانی ها درباره تغییرات اقلیمی و مصرف انرژی، استفاده از معماری سنتی به عنوان روشی پایدار برای بهینه سازی مصرف انرژی حائز اهمیت است. این روندها شامل طراحی هایی هستند که با ویژگی های اقلیمی و فرهنگی منطقه محیطی گذشته همسو می باشند. معماری سنتی با توجه به شرایط اقلیمی و فرهنگی خود، راهکارهای مناسبی را برای کاهش مصرف انرژی ارائه می دهد. محققان به بررسی رابطه بین معماری و مصرف انرژی پرداخته اند. مطالعات نشان می دهد که طراحی های بومی و استفاده از مصالح بومی می تواند موجب کاهش قابل توجهی در مصرف انرژی شود. معماری سنتی با استفاده از تکنیک های سنتی در طراحی به کاهش مصرف انرژی کمک می کند که به پایداری زیست محیطی، کیفیت زندگی و حفظ هویت فرهنگی نیز کمک می کند. هدف از این مطالعه بررسی این موضوع است که چه عناصری از معماری مدرن در شرایط مسکونی می توان به منظور بهینه سازی انرژی و کاهش وابستگی به منابع انرژی خارجی می شود. این پژوهش با رویکردی تحلیلی-توصیفی و با مطالعه موردی به تحلیل مقایسه ای مصالحه بین اصول طراحی معاصر می پردازد که در نهایت حفظ کارایی انرژی و حفظ هویت فرهنگی نیز حفظ می شود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مصالح بومی ، تکنیک های سنتی ، بهره وری انرژی ، پایداری محیط زیست