بررسی اصول و مولفه های معماری بومی

در ساخت و سازهای جدید با کمترین توجه به معماری بومی و ویژگی های آن می شود. با نادیده گرفتن معماری بومی، بسیاری از ویژگی های فرهنگی و تاریخی که در ساختمان های سنتی وجود دارند، از بین رفته که این موضوع به کاهش هویت فرهنگی و تاریخی جوامع منجر می شود. از سوی دیگر به دلیل اینکه معماری بومی در گذر زمان در انطباق با محیط جغرافیایی و اقلیمی شکل گرفته است و عل وه بر راهکارهایی جهت استفاده بهینه در مطرف انرژی معمولا از مصالح طبیعی و محلی استفاده می کند که تاثیر کمتری بر محیط زیست دارند، بنابراین توجه به آن اهمیت دارد. بررسی اصول و مولفه های معماری بومی و شناسایی معیارهای آن برای مطالعه این گونه از معماری در جهت استفاده از این دانش در طراحی بناهای جدید هدف اصلی این پژوهش است. برای این منظور در این پژوهش به صورت کیفی با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای به عنوان ابزار گردآوری داده مطالب مورد نیاز جهت تدوین اصول و مولفه های معماری بومی جمع آوری می شود. سپس با استفاده از روش تحلیل توصیفی موارد و موضوعات بررسی شده و اصول و مولفه های معماری بومی از آنها استخراج می گردد. یافته های پژوهش نشان داد مولفه های معماری بومی در انطباق با سه اصل انطباق با اقلیم، انطباق با فرهنگ و ارتباط با منابع شکل گرفته، توسعه یافته و تکامل می یابند. این مولفه ها شامل مصالح بومی، جهت گیری ساختمان و دانه بندی، بازشوها، شخصیت بنا، مقیاس و تناسبات، مصالح، بافت و زمینه اثر، جزئیات اجرایی و فرم می باشند.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، مولفه های بنای معماری ، اصول حاکم بر معماری بومی ، بستر و زمینه