بررسی مولفه های معماری داخلی فضای درمانی با نگرشی به مساله کاهش استرس کودکان

امروزه طراحی فضاهای درمانی با هدف ارتقای تجربه ی بیماران و کاهش استرس، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان، کودکان به عنوان گروهی آسیب پذیر نیازمند توجه ویژه در طراحی این فضاها هستند. این پژوهش با هدف شناسایی مولفه های موثر معماری داخلی در کاهش استرس کودکان در فضاهای درمانی انجام شده است. روش تحقیق کیفی و توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، نمونه کاوی و تحلیل محیط های درمانی کودک محور صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد که عواملی نظیر انتخاب رنگ های مالیم و طبیعی، استفاده از عناصر بازی و سرگرمی، بهره گیری از نورپردازی طبیعی و متناسب، توجه به دسترسی بصری به طبیعت، و طراحی مبلمان ارگونومیک و کودک پسند تاثیر چشمگیری بر کاهش اضطراب کودکان دارند. همچنین، ایجاد حس امنیت و آرامش از طریق طراحی فضاهای منعطف و استفاده از تصاویر و نمادهای آشنا برای کودکان نیز از دیگر موارد مهم محسوب می شود. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان راهنمایی برای معماران و طراحان داخلی در طراحی فضاهای درمانی کودک محور مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می شود که در طراحی این فضاها، علاوه بر در نظر گرفتن نیازهای عملکردی، به جنبه های روان شناختی و عاطفی کودکان نیز توجه ویژه شود.

کلیدواژه ها:

معماری داخلی ، فضای درمانی ، کاهش استرس ، کودکان ، طراحی انسان محور