بررسی مقاوم سازی بناهای تاریخی در برابر زلزله با رویکرد مدل FRP (نمونه موردی مسجد شاه نعمت الله ولی)

کشور ایران کشور ثروت هاست. در سرتاسر ایران آثار ارزنده ای جای دارند که ارزش این آب و بوم را دو چندان می کنند. در گذشته به دلیل سازگاری با محیط و همچنین مصالح در دسترس؛ از آجر و خشت در ساخت بناهای تاریخی استفاده می شد. اما به دلیل زلزله خیر بودن کشور ایران و خشتی بودن این بناها امروزه خطر زیادی آن ها را تهدید می کند. بنابراین به دلیل ناتوانی روش های ستنی، به دنبال روشی جهت مقاوم سازی این بناها بودیم؛ که دارای ویژگی های: حفظ اصالت بنا، مقاومت در برابر تهدیدات طبیعی، سازگاری با مصالح قدیمی و پایداری طوالنی مدت، افزایش مقاومت بدون افزایش وزن، انعطاف پذیری بالا و عدم تاثیر بر بنا باشد. لذا در این پژوهش به تکیه بر روش FRP که یکی از روش های مقاوم سازی می باشد؛ و مطالعه مسجد شاه نعمت الله ولی در کرمان به عنوان نمونه موردی سعی شده است راهکار هایی در این خصوص داده شود. روش تحقیق استفاده شده در این تحقیق کیفی می باشد. همچنین با نمونه سازی مناره های این بنا راه کار هایی جهت استفاده از این روش ارائه شده است. در نتیجه هنگامی که نیروهای زلزله به آن وارد شوند عکس العملی یکپارچه خواهد داشت و مانع از ایجاد ترک خوردگی در بدنه ی این مناره خواهد شد در حالی که در شکل سازه ی آن تغییری صورت نگرفته است.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، بناهای تاریخی ، زلزله ، FRP ، شاه نعمت الله ولی