تجلی ارزش ها و مولفه های معناگرایانه معماری در باغ ایرانی

باغ ایرانی به عنوان یکی از برجسته ترین دستاوردهای معماری و هنر ایرانی، نمای انگر تلفیق زیبایی شناسی، عملکرد گرایی و معناگرایی است. این پژوهش به تحلیل و بررسی ارزش ها و مولفه های معناگرایانه در باغ ایرانی پرداخته و تلاش میکند نقش این مولفه ها را در ایجاد هویت فرهنگی و معنوی این فضاها تبیین کند. بر اساس مطالعات، اصول طراحی باغ ایرانی همچون محوریت، تقارن، هندسه منظم، استفاده از آب و گیاهان، علاوه بر کارکرد زیباشناختی، بازتابی از باورهای عمیق دینی، فلسفی و فرهنگی مردم ایران است. این باغها نه تنها نمادی از بهشت برین در زمین هستند، بلکه به عنوان فضایی برای آرامش، تامل و ارتباط انسان با طبیعت و خداوند طراحی شده اند. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از منابع تاریخی، فلسفی و معماری، تلاش شده است تا پیوند میان عناصر طراحی باغ و ارزش های معنوی و فرهنگی شناسایی شود. نتایج تحقیق نشان میدهد که باغ ایرانی فراتر از یک فضای فیزیکی، نمادی از هارمونی میان انسان، طبیعت و معنویت است که به طور عمیق در تاریخ و فرهنگ ایرانی ریشه دارد.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، معناگرایی ، معماری ، ارزشهای فرهنگی ، هویت