آفرینش نظریه معماری: پیوندی میان علوم رفتاری و طراحی محیطی

این مقاله به بررسی نقش علوم رفتاری در فرآیند آفرینش نظریه معماری می پردازد. با تحلیل روابط میان انسان و محیط و استفاده از روش های روان شناسی محیط و جامعه شناسی، به بررسی چگونگی تاثیر این علوم بر طراحی معماری پرداخته می شود. محتوای محیطی و ویژگی های انسانی، اساس همه طراحی هاست، بنابراین در طراحی ها، انسان و محیط نمی توانند ناقض یکدیگر باشند. علوم رفتاری درک بهتر نقش محیط ساخته شده در زندگی انسان، درک اساسی ماهیت محیط و ماهیت رفتار انسانی را ضروری می سازد. هدف از این پژوهش، ایجاد یک چارچوب نظری جامع است که بتواند نیازهای انسانی را به طور موثر در طراحی محیط های زندگی فراهم کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که تلفیق علوم رفتاری با مبانی نظری معماری می تواند به بهبود کیفیت زندگی و کارایی فضاهای معماری منجر شود.

کلیدواژه ها:

نظریه معماری ، علوم رفتاری ، کیفیت زندگی ، تعامل انسان و محیط ، تاثیرات فضای معماری