ارزیابی نقش مکان هدلبستگی بر حس دلبستگی سالمندان

سالمندی راهی موثر جهت بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی سالمندان است. با ورود به دوره سالمندی، تغییرات چشمگیری در ویژگیهای فیزیولوژیکی و روحی-روانی انسان رخ می دهد. این تغییرات، افراد سالمند را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از جوانترها درک کرده و پاسخهای متفاوتی بدهند. سالمندان از جمله گروههای اجتماعی هستند که به دلیل شرایط سنی و کاهش نسبی فعالیتهای کاری، اوقات فراغت بسیار دارند و امکان استفاده آنها از فضاهای اجتماع پذیر بیش از دیگر اقشار جامعه است. این فضاها می تواند باعث ایجاد حس دلبستگی به مکان در سالمندان شود. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین اجتماع پذیری و حس دلبستگی است که نتیجه این پژوهش نشان می دهد که بین اجتماع پذیری و دلبستگی ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، اجتماع پذیری ، حس دلبستگی ، کیفیت زندگی