تبیین و تاثیر بهینه انرژی بادی و زمین گرمایی بر معماری گلین در توسعه ابنیه شهری و پیامد به صرفه اقتصادی آن

این مقاله به بررسی پتانسیل استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، نظیر انرژی بادی و زمین گرمایی، در تقویت پایداری و کارآمدی ساختمان های گلین در توسعه ابنیه شهری می پردازد. بهره گیری از فناوری های نوین در ترکیب با مصالح سنتی نظیر گل، می تواند علاوه بر کاهش مصرف سوخت های فسیلی، راهکاری پایدار و کم هزینه برای ساخت و ساز ارائه دهد. در این پژوهش، به نقش توربین های بادی کوچک و سیستم های گرمایشی زمین گرمایی در تنظیم دمای داخلی سازه های گلین اشاره شده و مزایای زیست محیطی و اقتصادی این روش ها مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف اصلی تحقیق، بررسی این است که چگونه می توان از انرژی های تجدیدپذیر بادی و زمین گرمایی در معماری گلین استفاده کرد تا به کاهش مصرف انرژی و هزینه های اقتصادی در ساخت و سازهای شهری کمک شود. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و کاربردی مبتنی بر مطالعات موردی است که با ارائه راهکارهای عملی برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در معماری بومی و توسعه شهری انجام می شود. نتایج نشان می دهد که به کارگیری این فناوری ها، علاوه بر کاهش هزینه های انرژی در طول عمر ساختمان، سازگاری بیشتری با اقلیم های گرم و خشک دارد و به کاهش اثرات زیست محیطی و افزایش بهره وری اقتصادی منجر می شود. همچنین، توسعه زیرساخت های مناسب برای استفاده از این انرژی ها می تواند موجب ارتقای سطح زندگی در شهرهای در حال توسعه و ترویج الگوهای معماری پایدار گردد.

کلیدواژه ها:

معماری گلین ، انرژی بادی ، انرژی زمین گرمایی ، توسعه شهری پایدار ، بهره وری اقتصادی