تاثیر معماری بیوفیلیک بر بهبود کیفیت زندگی شهری

با توجه به رشد جمعیت شهری در ایران و پیش بینی افزایش این روند در سال های آینده، چالش های جدیدی را در کنار مزایای شهرنشینی به وجود خواهد آورد. یکی از این چالش ها، از دست رفتن ارتباط میان انسان و طبیعت است؛ یک عامل مهم که غالبا به آن توجه نمی شود. عدم توجه به این موضوع تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی، سلامت محیط زیست و رفاه اجتماعی دارد. طراحی بیوفیلیک به عنوان راهکاری موثر برای بازگرداندن این ارتباط از دست رفته مطرح می باشد. با استفاده از عناصر طبیعی در فضاهای شهری، طراحی بیوفیلیک به بهبود کیفیت هوای تنفسی، کاهش استرس، افزایش رفاه اجتماعی و ارتقای سلامت جسمی و روانی کمک می کند. هدف این مقاله بررسی تاثیر طراحی بیوفیلیک در بهبود کیفیت زندگی در محیط شهری است. همچنین پیشنهاد می شود که در مراحل مختلف توسعه شهری و ساختمان سازی با ترکیب عواملی چون گیاهان و فضاهای سبز، آب، مصالح سازگار با محیط و تهویه طبیعی فضاهایی ایجاد کرد که علاوه بر افزایش کیفیت اکوسیستم شهری به سلامت افراد جامعه و ساکنین ساختمان ها نیز کمک گردد و ارتباط انسان با طبیعت مجدد برقرار شود.

کلیدواژه ها:

طراحی بیوفیلیک ، بهبود کیفیت زندگی شهری ، ارتقا سلامت ، راهکار مبتنی بر طبیعت