بررسی حیاط مرکزی سنتی ایران و بهره مندی آن در معماری مدرن
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 110
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICAHU01_0528
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
الگوهای سنتی معماری ایران ارزش والایی در یکایک فضاهای معماری بومی ما را نشان میدهد، تاریخ معماری ایران باستان سرشار از شاهکارهایی چشم نواز است، که با فرهنگ، اقلیم، تاریخ و خیلی از شاخص های دیگر تنیده شده است تا این معماری سنتی و شاخص ما بوجود آمده است. حیاط مرکزی، یکی از مهمترین بخش های معماری سنتی ایران بشمار می رود، که نقش بسیار مهمی را در یکسان سازی عناصر، عملکرد فضایی، شرایط اقلیمی، محرمیت، فضاهای جمعی، ارتباط با فضای بیرونی را ایفا می کرده است. حیاط مرکزی در ایران، با توجه به شرایط قرارگیری در مناطق مختلف جغرافیایی و اقلیمی که در برداشته متفاوت بوده است و همین نکات و اصولی که در برخورد داشته است که نقش عملکردی این فضا را بسیار پررنگ کرده، شامل خصوصیات ارزنده ای است و در معماری نسل های جدیدتر و معماری ساختمان های مدرن هرچند کم ولی می توان الگوگیری های صورت گرفته از این فضاها را حس و تجربه کرد، این فضا که نه تنها نقش مخربی نداشته بلکه کامال سازگار و پایدار با محیط خود است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا خواجه لو
فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه شهید بهشتی کرج