ارائه مدل مفهومی مسکن میان مرتبه مبتنی بر فناوری نوین ساخت با رویکرد فراترکیب

مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر است. با توجه به رشد جمعیت و محدودیت منابع، ضرورت توجه به طراحی و ساخت مسکنهای انعطاف پذیر و پایدار بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. در این راستا، فناوری های نوین ساخت می توانند نقش مهمی در ایجاد مسکن میانمرتبه انعطاف پذیر ایفا کنند. لذا هدف از این پژوهش، ارائه مدل مفهومی مسکن میانمرتبه انعطاف پذیر مبتنی بر فناوری نوین ساخت با رویکرد فراترکیب است. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیتی بنیادی است که برای انجام آن از روش کیفی فراترکیب استفاده شده است. فراترکیب نوعی مطالعه کیفی می باشد که اطلاعات و یافته های استخراج شده از مطالعات کیفی دیگر با موضوع مرتبط و مشابه را بررسی می کند. در نتیجه، نمونه مورد نظر برای فراترکیب، از مطالعات کیفی مورد منتخب و بر اساس انتخاب آنها با سوال پژوهش تشکیل می شود. نتایج پژوهش حاضر، نشان دهنده استخراج بالغ بر ۶۵۸ کد باز، ۳۵ مولفه و ۸ مقوله اصلی می باشد که با دسته بندی مفاهیم و طبقه بندی آنها مقولت و مولفه های مسکن میان مرتبه انعطاف پذیر مبتنی بر فناوری نوین ساخت شناسایی شد. بدین ترتیب، مقولت قابلیت محوری، شرایط زمینه، شرایط علی، مسکن میان مرتبه، انعطاف پذیری، فن آوری نوین ساخت، راهبرد و پیامد به عنوان مقولت اصلی مسکن میان مرتبه انعطاف پذیر مبتنی بر فناوری نوین ساخت شناسایی گردید. نتایج یافته های فراترکیب نشان می دهد که این نوع معماری به خلق فضاهای پایدار متناسب با نیازهای متغیر و سازگار با محیط زیست کمک کنند همچنین فناوری های نوین ساخت می توانند نقش مهمی در ایجاد مسکن میانمرتبه انعطاف پذیر ایفا کنند. لذا مدل مفهومی ارائه شده در این پژوهش می تواند به درک بهتر چگونگی استفاده از این فناوری ها در طراحی و ساخت این نوع مسکن کمک کند.

کلیدواژه ها:

مدل مفهومی ، مسکن میان مرتبه ، انعطاف پذیری ، فناوری نوین ساخت