تحلیل ویژگی های معماری اسلامی مسجد جامع اصفهان: پیوند گذشته و حال با رویکرد پایداری فرهنگی و اجتماعی

این پژوهش با هدف بررسی نقش ویژگی های معماری مسجد جامع اصفهان در حفظ پایداری فرهنگی و اجتماعی و ایجاد پیوند معنادار میان گذشته و حال انجام شده است. حال این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال است: ۱- چگونه ویژگی های معماری اسلامی در مسجد جامع اصفهان به پایداری فرهنگی و اجتماعی بنا و حفظ ارتباط بین گذشته و حال کمک می کند؟ روش شناسی پژوهش شامل تحلیل تاریخی، بررسی معماری و مصاحبه با کاربران و متخصصان بوده و داده ها با رویکرد کیفی تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهد که طراحی فضا، تناسبات فضایی و جزئیات تزئینی مسجد جامع اصفهان، هویتی پایدار و فرهنگی را منتقل کرده و ارتباط معناداری میان سنت و مدرنیته ایجاد می کند. این بنا توانسته ارزش های اجتماعی و فرهنگی خود را در طول زمان حفظ کند. نتیجه گیری بیانگر این است که معماری اسلامی می تواند الگویی پویا برای طراحی های معاصر باشد. این تحقیق پیامدهایی برای طراحی شهری و معماری معاصر دارد، به ویژه در زمینه ایجاد فضاهایی که پیوندی معنادار با گذشته و هویت های فرهنگی برقرار کنند. تازگی این پژوهش در تمرکز بر مفهوم پایداری فرهنگی از منظر معماری اسلامی و ارائه رویکردی میان رشته ای برای تحلیل این موضوع است.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، مسجد جامع اصفهان ، پایداری ، فرهنگی ، اجتماعی ، هویتی.