کاهش مصرف انرژی ساختمان های معاصر مسکونی تبریز با تکیه بر شاخص های معماری سنتی

این تحقیق با هدف کاهش مصرف انرژی در ساختمانهای مسکونی معاصر تبریز، به بررسی و تحلیل شاخصهای معماری سنتی این شهر میپردازد. مسئله اصلی پژوهش، فاصله گرفتن معماری معاصر تبریز از اصول طراحی اقلیمی و سنتی است که منجر به افزایش مصرف انرژی و کاهش پایداری ساختمانها شده است. در این تحقیق، با تاکید بر اهمیت معماری سنتی تبریز، راهکارهایی برای تلفیق شاخصهای آن با طراحی معاصر ارائه شده است. در این راستا، این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوالات است که؛ ۱ چگونه شاخصهای معماری سنتی تبریز میتوانند در کاهش - مصرف انرژی ساختمانهای مسکونی معاصر این شهر موثر باشند؟ روششناسی تحقیق شامل مطالعات کیفی و تحلیل تطبیقی است که بر مبنای بررسی نمونههای معماری سنتی و معاصر تبریز انجام شده است. این روشها شامل تحلیل دادههای محلی، بررسی نقشهها و طراحیها، و مصاحبه با متخصصین معماری و انرژی میباشد. یافتههای اصلی تحقیق نشان میدهند که شاخصهایی همچون استفاده از مصالح بومی، طراحی مبتنی بر اقلیم، و بهرهگیری از تهویه طبیعی، میتوانند بهطور چشمگیری مصرف انرژی را کاهش دهند. نتیجهگیری نشان میدهد که با بهرهگیری از اصول معماری سنتی، میتوان راهکارهای پایدار و اقتصادی برای کاهش مصرف انرژی در ساختمانهای معاصر ارائه کرد. پیامدهای این تحقیق شامل توسعه روشهای طراحی پایدار، ارتقای بهرهوری انرژی، و حفظ ارزشهای فرهنگی در معماری است. تازگی این تحقیق در رویکرد بینرشتهای آن نهفته است که دانش معماری سنتی، طراحی مدرن، و فناوریهای نوین را برای حل بحران انرژی در تبریز تلفیق میکند. این مطالعه بهعنوان پلی میان گذشته و حال، الگویی نوآورانه برای توسعه معماری پایدار ارائه میدهد که همزمان به نیازهای زیستمحیطی و فرهنگی پاسخ میدهد.

کلیدواژه ها:

کاهش مصرف انرژی ، مسکونی ، معاصر ، شهر تبریز ، معماری سنتی ، طراحی