استفاده از نمادهای معماری ایرانی در طراحی فضاهای دیپلماتیک: از عناصر تاریخی تا نمادهای معاصر

چگونگی استفاده از نمادهای معماری ایرانی در طراحی فضاهای دیپلماتیک یکی از موضوعات پژوهشی است که به بررسی تعاملات فرهنگی و ملی در توسعه معاصر برای حفظ و یادآوری عناصر تاریخی - معماری می پردازد. تیموارد قادر به بازتاب کامل این تعاملات را نشان می دهد که در زمینه دیپلماسی فضاها به چالش قرار گرفته است، معماری ایران در معرفت تنها به محدودیت مسائل نه نیاند. اکشور نبوده و تاریخ و فرهنگ کاهش داده است. زیرا نه تنها تعاملات بین المللی تعاملات بهتری را فراهم می کند بلکه فرصت های جدیدی را نیز ایجاد می کند. در این راستا، این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوالات است که؛ ۱- آیا توانایی معمار معاصر ایرانی در بهره برداری از نمادها چگونه می باشد؟ تحقیق در تعاملات فرهنگی و ملی تاکید دارد و تحلیل پژوهش شامل مطالعه اسناد نظریه پردازی جدید در معماری نقش نمادها در فضای کیپلماتیک به ریو سازی فضاهای دیپلماتیک به زبان طراحی ایرانی عناصر معماری که تلف دهد، نشان می دهد. کندیم را بررسی کیپلماتیک جادیا بین المللی و جذب مخاطبان به کیپلماتیک تعاملات دیگریبیشتریبه تیقابل، فرهنگ تعامل معاصر، ضمن حفظ هویت. نتیجه گیری پژوهش بر ضرورت استفاده استراتژیک از نمادهای معماری ایرانی تاکید دارد که علاوه بر تقویت هویت ملی، ابزار قدرتمندی برای انتقال پیام های فرهنگی و ایجاد پل های ارتباطی موثر با جامعه جهانی محسوب می شود. پیام های تحقیق شامل ارائه چارچوبی برای طراحی محیط های دیپلماتیک است که نه تنها نیازهای عملکردی و زیبایی شناختی معاصر را برآورده کند، بلکه ارزش های تاریخی و فرهنگی ایران را به نمایش بگذارد. تازگی این پژوهش در ارائه رویکردی میان رشته ای است که برای نخستین بار به طور منسجم به بررسی نقش معماری ایرانی در فضاهای دیپلماتیک و تلفیق آن با طراحی معاصر می پردازد، و بدین ترتیب راهکارهایی نوین برای دیپلماسی فرهنگی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

نماد ها ، معماری ایرانی ، طراحی ، فضاهای دیپلماتیک ، عناصر تاریخی ، نماد های معاصر