تاثیر فرم و کالبد خانه های تاریخی در کاهش مصرف انرژی در دوران قاجار (نمونه موردی: خانه حریری)

مصرف انرژی در بخش ساختمان همواره یکی از دغدغه های اصلی در توسعه پایدار بوده است. در این راستا، بررسی ویژگی های معماری بناهای تاریخی می تواند به عنوان یک الگوی مناسب برای طراحی ساختمان های انرژی کارآمد در دوران معاصر مورد توجه قرار گیرد. این پژوهش به بررسی تاثیر فرم و کالبد خانه های تاریخی دوران قاجار بر کاهش مصرف انرژی می پردازد، با نمونه موردی خانه حریری واقع در شهر تهران . هدف اصلی این مطالعه شناسایی و تحلیل ویژگی های فرمی و کالبدی خانه های تاریخی که باعث کاهش مصرف انرژی در آن دوره شده است. همچنین، تلاش می شود تا راهکارهایی برای بهره گیری از این تجارب در طراحی ساختمان های امروزی جهت دست یابی به ساختمان های کارآمد انرژی ارائه شود . سوالات تحقیق بر این قرار هستند که؛۱( چه ویژگی های فرمی و کالبدی در خانه های تاریخی دوران قاجار )با نمونه موردی خانه حریری( باعث کاهش مصرف انرژی در آن زمان شده است؟ ۲( چه راهکارهایی برای بهره گیری از این ویژگی های فرمی و کالبدی در طراحی ساختمان های امروزی جهت کاهش مصرف انرژی وجود دارد؟ ۳( چگونه می توان از تجارب معماری سنتی برای طراحی ساختمان های کارآمد انرژی در دوران معاصر استفاده کرد؟ روش این تحقیق از نظر نوع تفسیری تاریخی تلقی می شود. محتوای آن با استفاده از مطالعات توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای - - - اسنادی و همچنین مطالعات میدانی تهیه و تنظیم شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ویژگی هایی چون استفاده از مصالح بومی، بهره گیری از تهویه طبیعی، طراحی فضاهای داخلی متناسب با اقلیم و همچنین استفاده از عناصر معماری سنتی همچون حیاط مرکزی، ایوان و شبستان در خانه های تاریخی دوران قاجار باعث کاهش مصرف انرژی در آن دوره شده است. بکارگیری این اصول در طراحی ساختمان های امروزی می تواند به عنوان راهکاری مناسب برای دست یابی به ساختمان های کارآمد انرژی مطرح باشد

کلیدواژه ها:

فرم ، خانه های تاریخی ، کاهش مصرف انرژی ، کالبد ، دوران قاجار ، شهر تبریز