بررسی و تحلیل سنجش فضای زیستی خانه های سالمندان از منظر بهره وری فضا براساس معیارهای تجربه زیسته

گروهی از جامعه امروز نیازمند توجه و تحقیقات بیشتری در زمینه طراحی سالمندان در حال افزایش جمعیت سالمندان بر روی خانه هایست. اما تا کنون کمتر به بررسی ضرورت آنها پرداخته شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان انطباق فضاهای موجود در خانه های سالمندان با نیازها و ترجیحات سالمندان انجام شده است. همچنین شناسایی معیارهای موثر بر بهرهوری فضا از دیدگاه سالمندان نیز از اهداف این پژوهش محسوب می شود. سوالات تحقیق بر این قرار هستند که؛ ۱- چه معیارهایی از تجربه زیسته سالمندان در خانه های سالمندان بر بهره وری فضایی این محیط ها تاثیرگذار است؟ ۲- چه تفاوت هایی در بهره وری فضایی خانه های سالمندان با توجه به معیارهای تجربه زیسته سالمندان وجود دارد و این تفاوت ها چگونه می توانند در طراحی این محیط ها لحاظ شوند؟ روش این تحقیق از نظر نوع تفسیری - شناختی است. یافته های تاریخی و فنی آن با استفاده از مطالعات توصیه ای - تحلیل محتوا - مطالعات کتابخانه ای و مطالعات میدانی نشان داد که برخی نیاز ها جدید شده است. می توان ادعا کرد که توجه به نیازهای معنوی و روحی سالمندان با معیارهای فضایی از دیگر عوامل موثر بر بهره وری تراز مهم یاپذیری انعطاف پذیری، امنیت، دسترسی به خدمات و شناخت سالمندان شناخته شده است.

کلیدواژه ها:

خانه های سالمندان ، فضا ، معماری ، معیارهای تجربه زیستی