تحلیل نوع سبک های معماری دوره بیست ساله پهلوی اول براساس نگرش های متفاوت

با روی کار آمدن رضاشاه و سلطنت پهلوی اول و تحولات ناشی از آن، معماری ایران دستخوش تغییراتی بنیادین گردید. در دوران پهلوی که جنبه های زندگی مدرن از حصار دیار و فرهنگ سنتی خارج شد و چهره تهران و سایر شهرهای ایران به سرعت عوض کوی را روی کار آمدن رضاشاه، نهادهای مدرنی در ایران با گرفته و تاسیس شدند. بیش از آن در شکل و معماری سنتی وجود داشتند و این اولین بار بود که به وجود آمدند. این پدیده با تغییرات اساسی در فضاهای شهری و معماری همراه بود. هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل سبک های معماری دوره بیست ساله پهلوی اول بر اساس تکثرگرایی و تفاوت های موجود در این دوره است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای به تحلیل سبک های معماری گرفته شده پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که به دلیل گستردگی دوره، معماری با کالبدها و تعدد دوره دارای چند ویژگی و شیوه های مختلف است.

کلیدواژه ها:

معماری ایران ، پهلوی اول ، سبک شناسی ، نگرش های متفاوت