تبیین راهکارهای طراحی مراکز چند عملکردی جمعی و همگانی شهری در جهت ارتقا تعامل میان شهروندان

فضاهای جمعی از سرپناه های ساده انسانی در جوامع اولیه و یا آتش مقدس که برگرد آن جمع می شدند آغاز گردید و با گسترش روابط اجتماعی، این فعالیت ها در انواع فضاها نظیر خانه، مسجد، بازار، کوچه، میدان و... گسترش پیدا کرد. پژوهش حاضر با این پیش فرض که توجه ویژه به فضاهای جمعی شهری می تواند در احیاء حیات جمعی جامعه بیفزاید، سعی نموده است تا هدف پژوهش خویش را به بررسی راهکارهای مناسب طراحی مراکز جمعی و همگانی شهری بانگاه، افزایش تعامل میان قراردهد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی بوده و نتایج نشان از آن دارد که خلق فضاهای عمومی مناسب و با کیفیت در فضاهای شهری هنگامی میسر خواهد بود که علاوه بر در نظر گرفتن ابعاد و استراتژی های مختلف مکان به نیاز های مختلف انسان ها در مکان در سطوح مختلف توجه کافی شود و باید زمینه و بستر مناسب جهت پاسخ گوی مناسب به نیاز های برتر انسان ها نیز شود، توجهی همه جانبه به مقوله های اجتماعی و معنایی در طراحی ها می تواند منجر به خلق فضاهای عمومی با کیفیت و کاربردی در شهر ها گردد که بتواند تعاملات اجتماعی مطلوب را تقویت نماید و از طرف دیگر این سازمان فضایی می تواند بر ایجاد خلوت مطلوب نیز تاثیری مستقیم داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مراکز چند عملکردی ، فضاهای جمعی ، فضاهای عمومی ، تعاملات اجتماعی