سنت معماری ایرانی

مسئله این پژوهش پاسخ به این پرسش است که آیا در معماری ایرانی، سنتی پایدار در طول زمان وجود دارد که از گذشته تا به امروز قابل ردیابی باشد؟ و اگر بله، آیا امیدی به تداوم آن در آیندهی معماری ایرانی نیز داریم؟ در ابتدا مفهوم یکایک کلمات سنت، معماری و ایرانی در این پژوهش تعریف شدند و سپس آراء صاحب نظران در حوزه معماری ایرانی مرور شدند. این نتیجه گرفته شد که یکی از ویژگیها و ارزشهای پایدار معماری ایرانی در طول زمان، میل به بازنمایی مفهوم کمال و دنیای ایدهآل ذهنی ایرانیان و تلاش برای نزدیکی کنایی به مفهوم بهشت به مثابه آن کمال ذهنی توسط هنر معماری است. ویژگی مهم دیگری که بر اساس مطالعات پیشین قابل استناد است، بحث توجه معماری ایرانی به ایجاد تجربه های احساسی (هیجان محور) و تاثیر بر روان انسانهاست. ویژگیای که در ردیفها و دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی نیز دیده میشود و یکی از دلایل ماندگاری آن در زندگی روزمره ایرانیان است. به همین دلیل نتیجه گرفته شد که یکی از سنتهای معماری ایرانی، جدا نکردن و برتری ندادن به فرم و معنا یا محتوا نسبت به یکدیگر و ایجاد تجربه و تحریک احساسات به وسیلهی فرم در این معماری است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، معماری اسلامی ، سنت ، تجربه هیجانمحور