تبیین راهبردهای طراحی معماری فرهنگسرای سالمندان از منظر آینده-پژوهی و بهبود کیفیت زندگی اجتماعی

سالمند و نسل جوان دو قشر مهم و تاثیرپذیر جامعه هستند. افراد با گذشت زمان تجارب زیادی کسب می کنند و در زمینه های مختلف به مهارت ها و مقام هایی دست می یابند. با رسیدن به سالمندی و از دست دادن شغل و نقش اجتماعی خود، فرصت های تعامل خود را از دست می دهند و از انجام فعالیت های مختلف و برقراری ارتباط باز می مانند. در مقابل؛ نسل جوان جانشینان این نسل هستند که نقش مهمی در انجام فعالیت های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دارند، و به نوعی سازنده آینده کشور هستند. لذا توجه به سلامت روان نسل جوان، می تواند سلامت جامعه و در مقیاس بزرگتر سلامت کشور را تضمین نماید. هدف از انجام این پژوهش؛ تبیین راهبردهای طراحی معماری فرهنگسرای سالمندان از منظر آیندهپژوهی و بهبود کیفیت زندگی اجتماعی می باشد. بدان مفهوم که با ایجاد محیطی امن و شاد که دربرگیرنده جنبه های مختلف اجتماعی، عاطفی و روانیست، پاسخگوی احساس نیاز سالمندان و نسل جوان، به تجربه کردن، کشف شدن، درک کردن، احساس کردن، برقراری ارتباط با دیگران و نیز ایجاد مکانی جهت اجتماعی شدن است. محیطی که هر دو نسل سالمند و جوان؛ از تعامل با یکدیگر سود برند، انتقال تجربه از طریق سالمند به نسل انجام گیرد و حس مفید بودن و عزت نفس در سالمندان تقویت گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد؛ که با طراحی فضاهای مناسب جهت سرگرمی، تفریح، گذران اوقات فراغت افراد سالخورده و در نظر گرفتن مکان هایی تحت عنوان فرهنگسرای سالمندان، جهت تعامل بیشتر این قشر با نسل جوان، می توان کیفیت زندگی اجتماعی هر دو نسل را از طریق تعاملات بیننسلی بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

سالمند ، جوان ، تعاملات اجتماعی ، فرهنگسرای سالمندان ، تعاملات بین نسلی ، زندگی اجتماعی ، سلامت اجتماعی