مطالعه سیستماتیک بررسی روشهای بهکارگیری نمای دوپوسته بهمنظور بهرهوری انرژی در ساختمان

بهمنظور بهینه سازی عملکرد انرژی ساختمان ها، راهکارهای فراوانی وجود دارد که یکی از آنها بهره گیری از منابع انرژی تجدیدپذیر در جهت تامین نیازهای انرژی است. از منابع انرژی تجدیدپذیری که در دسترس همگان است، به خصوص در ایران، می توان به انرژی خورشیدی اشاره کرد. کشور ایران به دلیل قرارداشتن بر کمربند خورشیدی از قابلیت خوبی در این زمینه برخوردار است. با توجه به اینکه تابش خورشید از طریق سطح خارجی ساختمان دریافت می شود، پوسته ساختمان به عنوان مرز داخل و خارج بیشترین تماس را با محیط خارجی خود دارد؛ ازاین رو تاثیر به سزایی در عملکرد انرژی ساختمان دارد. پوسته و نمای خارجی محل مناسبی جهت استفاده از ظرفیت های خورشیدی توسط سیستم های خورشیدی است. به همین منظور استفاده از نماهای دوپوسته (Double skin facade) که به اختصار به آن DSF می گویند به عنوان یک فناوری غیرفعال کارآمد معمارانه برای استفاده از انرژی خورشیدی در سال های اخیر پیشنهاد شده اند. با توجه به پژوهش های پیشین این نماها در اقلیم سرد بسیار کاربردی و در کاهش بار سرمایش و گرمایش ساختمان نقش به سزایی دارد؛ اما معضلی که در اینگونه نما وجود دارد اثربخشی نامناسب آن ها در اقلیم گرم و فصول گرم سال است. به دلیل محبوس شدن هوا در بین دوپوسته و گرم شدن آن، اثر گلخانه ای پیدا کرده و بار سرمایشی ساختمان را افزایش می دهد. در همین راستا، در این مقاله، پس از جمع آوری به روش کتابخانه ای و با توجه به اسناد و مقاله ها، به بیان مفاهیم و مبانی نظری پرداخته شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد، راهکارهای متنوعی برای بهره گیری از نمای دوپوسته همچون پنجره جعبه ای، شفت و کریدوری عمودی و افقی به منظور سایه اندازی و کاهش مصرف انرژی در مطالعات پیشین ارائه شده است. به منظور افزایش بهره وری انرژی توصیه می شود راهکارهای مختلفی همچون استفاده از انرژی های تجدیدپذیر با نمای و پوسته ترکیب شود تا ساختمان کمترین ردپای کربن را در محیط داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نمای دوپوسته ، بار سرمایش ساختمان ، انرژی تجدید پذیر ، اثر گلخانه ای ، پنل فتوولتائیک