بررسی مولفه های موثر در طراحی خانه سالمندان با رویکرد ارتقاء امنیت اجتماعی

بخش بزرگی از جمعیت هر جامعه را سالخوردگان تشکیل می دهند که سهم آن ها در ترکیب جمعیت در طی زمان بیشتر می شود. از یک سو افزایش برویه سالمندی و صنعتی شدن جوامع و به فراموشی سپردن سالمندان و عدم توجه به خواسته ها و نیازهای آن ها موجب سرخوردگی و انزوای آن ها شده است، از سوی دیگر این مسئله باعث شده نحوه اسکان سالمندان به معضل تبدیل شود. موضوع طراحی خانه سالمندان با رویکرد ارتقاء امنیت اجتماعی، به بررسی چالش ها و فرصت های موجود در ایجاد فضایی امن و حمایتی برای سالمندان می پردازد. سوال اصلی این تحقیق این است که چگونه می توان با طراحی مناسب محیط کالبدی خانه سالمندان، احساس امنیت اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان را ارتقاء داد؟ هدف این مطالعه بررسی اصول طراحی فضاهای مسکونی برای سالمندان است که نه تنها نیازهای فیزیکی آن ها را برآورده کند، بلکه احساس تعلق و امنیت اجتماعی را نیز تقویت نماید. این تحقیق به تحلیل عناصر مختلف طراحی از جمله دسترسی به خدمات، فضاهای عمومی، تعاملات اجتماعی و ایمنی فیزیکی می پردازد. نتایج گیری این تحقیق نشان می دهد که طراحی خانه سالمندان به گونه ای انجام شود که ضمن فراهم آوردن آسایش و امنیت فیزیکی، زمینه ساز تعامل اجتماعی و احساس تعلق سالمندان به جامعه باشد. ایجاد فضاهای مشترک، تامین دسترسی آسان به خدمات و امکانات، و توجه به ایمنی فیزیکی، می تواند به طور چشمگیری کیفیت زندگی سالمندان را بهبود بخشد و احساس امنیت اجتماعی آن ها را افزایش دهد. این رویکرد نه تنها بر روی سالمندان تاثیر مثبت دارد بلکه می تواند به تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی نیز کمک کند.

کلیدواژه ها:

خانه سالمندان ، امنیت ، امنیت اجتماعی ، حس تعلق به مکان ، سالمند