بررسی و تدوین روشی برای ساخت یک نمونه آسمان مصنوعی با استفاده الگوی ساخت قطاع

استفاده بهینه از نور روز در طراحی ساختمان، یکی از موارد حائز اهمیت در طراحی پایدار و بهینه سازی مصرف انرژی است. به منظور بررسی وضعیت نور در ساختمان راهکار های مختلفی ازجمله مطالعات میدانی، شبیهسازی رایانه ای و مدل های مقیاسدار می توانند مورد استفاده قرار گیرند. آسمان مصنوعی یک مدل شبیه ساز شرایط واقعی آسمان است که میتواند برای آزمودن شرایط نور روز مانند تابش، خیرگی و... در یک طرح مطالعاتی مورد استفاده قرار گیرد. هدف ازین پژوهش بررسی دقیق آسمان مصنوعی و ارائه روشی برای ساخت آن با تکیه بر روشهای پیشین است. بدین منظور ابتدا مطالعات جامعی درباره آسمان مصنوعی، انواع، کاربرد ها و خصوصیات آن و همچنین مدلهای ساخته شده پیشین و روش بهکاربرده در آن ها صورت گرفتهاست. در مرحله بعد، به منظور تکمیل مطالعات و بررسی میدانی عملکرد آسمان مصنوعی، با بررسی امکانات موجود برای ساخت، قطاعی از آسمان مصنوعی ساخته شده و برای تطبیق با دادههای حاصل از شبیهسازی، قطاع ساخته شده به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته است. بررسیها در ۳ موقعیت متفاوت تابنده و هربار در ۲۰ برداشت از درصد دیمنیگ ۰-۱۰۰ و مجموعا ۶۰ برداشت صورت گرفتهاست. با بررسی نتایج حاصل از شبیهسازی تابنده مصنوعی در گنبد آسمان مشخص شده که رابطه بین روشنایی تابنده و درصد دیمینگ آن از یک نسبت تقریبا خطی پیروی میکند درحالیکه این رابطه در واقعیت بهصورت غیرخطی است که شیب آن در ابتدا و انتها متمایل به صفر است. همچنین قطاع، روشنایی سلول مورد نظر در آسمان را با سنجش صورت گرفته توسط سنسور داخلی تامین نموده است. با مقایسهای اجمالی از هزینه تمام شده برای ساخت قطاع در این پژوهش و هزینه استعالم شده از شرکتهای ارائه دهنده خدمات روشنایی از جمله شرکت بتانیت (شرکت خارجی فعال در این زمینه) هزینه تمام شده برای ساخت طرح به میزان قابل توجهی (حدود ۴۰ درصد) کمتر از مقدار استعالم شده از شرکتهای داخلی و خارجی است.

کلیدواژه ها:

نور روز ، آزمایشگاه فیزیک ساختمان ، آسمان مصنوعی ، مدلهای مقیاسدار