معرفی و بررسی بتن شفاف (لایتراکن)

بتن عبور دهنده نور لیتراکان، امروزه به عنوان یک ماده ساختمانی جدید با قابلیت استفاده انحصاری مطرح است. این ماده، ترکیبی از فیبرهای نوری و ذرات بتن است و می تواند به عنوان بلوک و یا پانل پیش ساخته ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد. ساختار آن به این شکل است که هزاران فیبر شیشه ای نوری به صورت موازی در کنار هم بین دو وجه اصلی بلوک بتنی قرار می گیرند و بخاطر اندازه کوچکشان با بتن مخلوط شده و ترکیبی از یک ماده دانه بندی شده را تشکیل می دهند. بطوریکه نتیجه ترکیب، شیشه و یا بتن نیست، بلکه یک ماده سومی که از لحاظ ساختار درونی و بیرونی همگن است. این نوع بتن با ترکیب ۹۶% بتن معمولی و ۴% فیبرهای نوری که ترکیبات آن شامل بتن و فیبر نوری، میزان فیبر حداکثر ۵ درصد کل بلوک، عبور ۳ درصد نور تابیده از هر ۴ درصد کل فیبر موجود و چگالی ۲۴۰۰-۲۱۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مکعب، مقاومت فشاری در بدترین حالت ۴۹ نیوتن بر میلی متر مربع و در بهترین حالت ۵۶ نیوتن بر میلی متر مربع، مقاومت خمشی معادل ۷.۷ نیوتن بر میلی متر مربع می باشد. به دلیل ماهیت این بتن می توان از آن برای ساخت دیوار داخلی و خارجی، پوشش کف، بلوک ها و طراحی داخل ساختمان استفاده کرد. از مزایای این بتن می توان به کمک در تامین روشنایی ساختمان، صرفه جویی انرژی در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد، طول عمر ۵۰ تا ۱۰۰ ساله، جایگزین شیشه و کاهش هزینه های شکستگی و تعویض آنها اشاره کرد. هزینه تولید این نوع بتن را به صورت یک دیواره معماری و سازه های ۵ تا ۱۰ میلیون تومان برآورد می شود و در صورت تولید انبوه، ارزانتر خواهد شد. به طور کلی در این مقاله سعی شده است، ویژگی های این بتن و کاربردهای گسترده آن مورد بحث و بررسی قرار گیرد. بررسی ها در این مقاله حاکی از آن است که الیاف های نوری الوه بر اینکه قابلیت انعطاف پذیری زیادی را دارا هستند و همچنین می تواند اثرات منفی بر مشخصات سازه ای از جمله مقاومت کششی و فشاری بتن داشته باشد، نیز می توانند به منظور دست یابی به ظاهری متفاوت برای المان های بتنی به کار رود.

کلیدواژه ها:

لیتراکان ، بتن ، معماری ، سازه