نقش الگوی خانه های سنتی ایران در بهبود روابط بین نسلی

امروزه به دلیل مشغله های فراوان و تغییر در ساختار زندگی اجتماعی عموما افراد یک خانواده در خارج از منزل شاغل هستند به همین دلیل کودکان بیشتر زمان خود را در مهدکودک ها سپری می کنند و همچنین سالمندان در خانه های سالمندان نگهداری می شوند، علاوه بر این موضوع، دیگر گروه های جامعه ارتباط و تعامل کمتری با یکدیگر دارند که موجب مشکلاتی نظیر شکاف نسل ها، تنهایی افراد و ناامیدی شده است. این تحقیق با هدف طراحی الگویی برای خانه که شرایط تعامل نسل های مختلف را به خصوص کودکان و سالمندان را فراهم کند صورت گرفته است. با توجه به فرضیات و سوالات در این تحقیق ابتدا در مورد نسل ها، ارتباط نسل ها و شکاف نسل ها تحقیقاتی انجام شده سپس خانه های سنتی ایرانی که در گذشته محلی برای زندگی نسل های مختلف در کنار یکدیگر بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. در انتها با توجه به ویژگی های دریافت شده از مبانی نظری و همچنین نمونه های ایرانی و نیازهای خانواده های امروزی ایرانی الگویی برای خانه با رویکرد بهبود روابط بین نسلی خانواده ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تعامل نسل ها ، خانه چند نسلی ، روابط بین نسلی