تحلیل فضایی خانه های تاریخی به منظور اعطای کاربری دانشکده معماری (نمونه موردی: خانه های فیض مهدوی و وزیری شهر کرمانشاه)

خلق محیطهای با کیفیت و پاسخگو به عملکرد آموزش دانشگاهی، در کنار چالشها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کیفیت فضاهای آموزش دانشگاهی به ویژه دانشکده های معماری، به واسطه ی تاثیر مستقیم محیط بر انسان که در پژوهشهای بسیاری اثبات شده است، عاملی موثر بر رضایتمندی دانشجویان از محیط آموزشی است. پژوهش پیش رو به دنبال اهمیت این موضوع و با تمرکز بر قابلیت و ارزشمندی ابنیه تاریخی به واسطه ی معماری خیره کننده و خلق فضاهای با کیفیت، استفاده از این ابنیه را به عنوان دانشکده معماری مد نظر دارد. هدف این پژوهش، استفاده از بافتهای تاریخی منفعل در عین حال کاربردی به منظور صرفه جویی در هزینه و زمان و همچنین استفاده از قابلیت آموزشی این ابنیه در دانشکده های معماری است. به منظور پاسخگویی به پرسش پژوهش: "چه ویژگی های فضایی در خانه های تاریخی کرمانشاه، منجر به پاسخگویی بهتر این بناها به کاربری آموزشی به عنوان دانشکده معماری میشود؟" از روش توصیفی و تحلیلی بهره گرفته شده است؛ به این صورت که ابتدا با استفاده از الگوی تحلیلی فضای مطلوب آموزش معماری مستخرج از منابع مربوط و تحلیل و مقایسه نمونههای موردی، ویژگیهای فضایی ابنیه تاریخی در قالب جداول، مقایسه و بیان شده است و در انتها با توجه به ویژگیهای بدست آمده در بخش نخست، تناسب ابنیه منتخب با کاربری آموزشی مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، دانشکده معماری ، فضا ، خانه های تاریخی ، کرمانشاه