تحلیلی بر معماری مدرن در دوره پهلوی دوم

ورود به دنیای مدرن در عصر جدید سبب شده است که این جریان بر عرصه های مختلف زندگی بشری به شیوه های گوناگون اثر بگذارد. در ۵۰ سال گذشته، کنشگری بین معماران سبب ایجاد رابطه میان معماری سنتی و معماری مدرن ایجاد شده که گاه به تاریخ معماری ایران، گاه به معماری مدرن و گاهی نیز به تلفیق دو گرایش دارد. در دوره پهلوی دوم بعد از گذراندن دو دوره تغییرات معماری ایران که شروع آن از دوره قاجار و سپس به صورت گسترده تر در دوره پهلوی اول، معماری مدرن در تمامی سطوح ایران چه در بناهای اداری و مسکونی و... فرهنگ و اجتماع تغییرات اساسی ایجاد کرد. معماری مدرن در این دوره به عنوان یک جریان غالب معماری شناخته می شود. معماری مدرن به عنوان یک سبک معماری که نشان از تجدد و پیشرفت داشت مورد حمایت قرار می گرفت و حاصل آن صورت ایرانی معماری مدرن بود که به عنوان معماری شبه مدرنیستی نامگذاری گردید. این پژوهش به صورت تحلیلی توصیفی با استفاده از مقالات و منابع کتابخانه ای صورت گرفته است در پی آن است که به بررسی تحلیلی بر معماری مدرن در دوره پهلوی دوم و برخی از آثار این دوره بپردازد.

کلیدواژه ها:

پهلوی دوم ، معماری مدرن ، معماری سنتی ، هویت ، شیوه معماری