شناسایی مولفههای طراحی مسکن استطاعت پذیر موثر در افزایش کیفیت چندعملکردی

با بروز مشکلات اقتصادی و افزایش قیمت مسکن، مردم در تامین سرپناه که از اساسیترین حقوق هر شهروندی است، با شکست مواجه شدهاند. تامین کنندگان مسکن نیز برای حل این مشکل به حداقل سازی واحدهای مسکونی روی آوردهاند. اما اغلب خانه هایی که با این گونه طراحی میشوند، نمی توانند به شکل موفقیتآمیزی پاسخگوی نیازهای ا ستفادهکنندگان باشند. به حداقل رسیدن مساحت در این شرایط موجب ادغام نامناسب عملکردها یا حذف کلی آنها از زیربنا و به عبارت دیگر، حذف کلی آنها از زندگی و لی ست نیازهای خانوادهها شده است. یکی از این روش های جایگزین، خلق فضاهای چندعملکردی است. فضای چندعملکردی یکی از گونه های انعطافپذیری است ک ه در مساحتهای محدود بهینه ترین نتیجه را به عمل میآورد و می تواند پاسخگوی بسیاری از نیازهای تغییرپذیر ساکنین باشد. هدف از این پژوهش شناسایی مولفه های اولویت دار و چندعملکردی در مسکن استطاعتپذیر برای پاسخگویی به نیازهای متنوع میباشد. بدین منظور از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و تحلیل محتوا استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که در مجموع ۲۳ مولفه تاثیرگذار، مولفههای با اولویت باالتر عبارتند از همجواری فضای نیمه و فضای بدون عنوان، مبلمان، دیوار متحرک، بازکه میتوانند سبب به حداکثر رساندن استفاده مفید از مساحت حداقل شو ند.

کلیدواژه ها:

مسکن استطاعتپذیر ، مسکن انعطاف پذیر ، کوچک مقیاس ، فضای چندعملکردی