بررسی نقش سازه های فضاکار از منظر زیباشناختی فرمی در بخش الحاقی موزه لوور

امروزه، سازه های فضاکار در علم مهندسی سازه جایگاه خاصی پیدا کرده است که به دلیل داشتن انعطاف زیاد در طراحی سازه علاوه بر مهندسین عمران، مورد توجه مهندسین معمار و طراحان نیز قرار گرفته است. در همه کشورها انواع مختلف آن با سیستم های متنوع مورد استفاده قرار می گیرد و با توجه به توسعه استفاده از سازه های فضاکار و به علت تنوع زیاد این دسته از سازه ها، نیاز به درک درست از رفتار، ناحیه اتصالات و... آنها انجام می گیرد. همچنین سازه های فضاکار به دلیل داشتن مزایای فراوان به طور گسترده در پوشش سالن های آمفی تئاترها، مراکز خرید (بازارهای خرید)، ایستگاه های راه آهن، ترمینال ها، نمایشگاه ها، باشگاه ها و... استفاده می شود. موزه ها، یکی از مورد توجه ترین مکان هایی هستند که در هر فضای شهری وجود دارند و امروزه ساختارهای پیچیده و پیشرفته ای را دارا هستند. توجه به معماری موزه ها از اهمیت والیی برخوردار است چرا که جزو بحث انگیزترین ساختمان های جهان می باشند و میدان نوآوری و خلاقیت را در بر می گیرند. همچنین موزه ها مکان هایی معنادار برای ارائه و نمایش هویت فرهنگی ملل مختلف جهان هستند. یکی از این مکان ها، موزه لوور پاریس است که آثار با ارزش قدیمی و هنری در آن نگهداری می شود. در بخش الحاقی که سطحی برابر ۶ هزار مترمربع را در زیرزمین اشغال می کند، هرم اصلی بیشترین توجه را به خود جلب کرده است و استفاده از سازه های فضاکار در این موزه، عملکرد بهتری را ایفا کرده است. این ترکیب معماری خالقانه ی سنتی و مدرن، سالنه میلیاردها توریست به خود جذب می کند. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد و در فرآیند انجام تحقیق از روش های مطالعات کتابخانه ای که شامل کتب، مقالات-مجلات و نشریات می باشد، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار ، موزه لوور ، بخش الحاقی ، زیبایشناختی ، زیبایشناختی فرمال