واکاوی طراحی با رویکرد ترمیمی و نقش آن بر کیفیت زندگی سالمندان ساکن سرا

در این پژوهش، طراحی خانه سالمندان با رویکرد ترمیمی بررسی شد تا بتوان با تکیه بر دانش معماری و روانشناسی، به سلامت جسمانی و توانمند کردن سالمندان به عنوان یک هدف رسید. همچنین مشکلات و چالش های دوران پیری را تا میزان زیادی تعدیل یا حتی متوقف نمود و مکانی امن، راحت، استاندارد و زنده را برای سالمندان با بررسی های سلامت روانشناختی، سلامت اجتماعی، سلامت معنوی و حتی سلامت خانواده فراهم گرداند تا سالمندان بتوانند به سمت زندگی آسوده تر و با نشاط تری حرکت کنند. روش این پژوهش، تحلیلی-توصیفی بود. لذا، جهت تکمیل اطلاعات به مقالات معتبر علمی-پژوهشی در سایت ها و کتابخانه ها نیز از دیگر روش های گرداوری اطلاعات بوده است که طبق آن اطلاعات، چنین برداشت شد؛ افزایش شمار سالمندان موجب توجه به موضوع هایی جدید همچون نیاز آنها به سلامت روانی-اجتماعی بوده و هر اندازه سالمند از سرمایه های اجتماعی بیشتری برخوردار می بود؛ یعنی مجموعه ارزشمندی از حمایت های اجتماعی، روانی، مالی، حس تعلق و همبستگی و مشارکت در جنبه های مختلف زندگی اجتماعی، از سلامت روانی مطلوبتری نیز برخوردار بوده و از یک سو سالمند دارای سلامت روانی بهتر، واجد شرایط پذیرش مسئولیت ها و نقش اجتماعی در جامعه بوده است که این مسئله نشان از رابطه دوطرفه سلامت روان و سرمایه اجتماعی دارد. براساس این یافته ها رویکرد ترمیمی با هدف توانمند ساختن سالمند می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی سالمند ، رویکرد ترمیمی ، خانه سالمندان ، کیفیت زندگی