محدودیت روابط جمهوری ا سلامی ایران با منطقه اقتصادی «آسه آن»

باپایان  یافتن جنگ سرد روند همگرایی منطقه ای وارد مرحله جدیدی شد. به علت اولویت یافتن فعالیت های اقتصادی براقدامات نظامی و بروز ایده  ژئواکونومی بیشتر توافقات منطقه ای درقالب همکاری های متقابل اقتصادی تعریف شده است. این مقاله در صدد است تا محدودیت های ارتباط جمهوری اسلامی ایران و منطقه آسیای جنوب شرق «آ سه ان» را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. روش تحقیق دراین پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که با مراجعه به منابع کتابخانه ای و سایت های معتبر نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام گردیده است. منطقه«آسه آن» به دلیل دارا بودن ظرفیت های ژئو پلتیکی و ژئواکونومیکی، مرکز توجه جهانی قرار گرفته است. کشور جمهوری اسلامی ایران به لحاظ قرار گرفتن درحوضه  مهم خلیج فارس و دارا بودن منابع انرژی، علاوه بر اهمیت ژئوپولیتیکی و ژئواستراتژیکی اهمیت ژئواکونومیکی ویژه ای پیدا کرده است. کشور جمهوری اسلامی ایران می تواند با بهره مندی از این ظرفیت و با ایجاد همگرایی منطقه ای  با کشورهای منطقه «آسه آن» به اهداف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود دست یابد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، جمهوری اسلامی ایران تاکنون در ایجاد همگرایی های منطقه ای  به منظور دستیابی به قدرت ژئوپولیتیکی وتاثیرگذاری برسیاست های اقتصادی و سیاسی در این منطقه موفق نبوده است.

کلیدواژه ها:

منطقه گرایی ، ژئواکونومی ، ژئوپولیتیک ، جمهوری اسلامی ایران ، منطقه«آسه آن»