نقش هوش مصنوعی در بازتعریف سنجش تحصیلی در نظام آموزشی

سنجش تحصیلی، به عنوان فرآیندی برای گردآوری و تفسیر شواهد یادگیری، همواره نقشی محوری در نظام های آموزشی ایفا کرده است، اما به طور سنتی با محدودیت هایی در زمینه به هنگام بودن، شخصی سازی، و سنجش مهارت های پیچیده روبرو بوده است. ظهور و گسترش هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک فناوری دگرگون ساز، در حال بازتعریف بنیادین مفهوم، اهداف، روش ها و نقش های مرتبط با سنجش تحصیلی است. این مقاله مروری با هدف واکاوی این بازتعریف، به بررسی نقش هوش مصنوعی در تحول پارادایم های سنجش می پردازد. در این راستا، تحلیل می شود که چگونه قابلیت های AI در پردازش کلان داده ها، یادگیری ماشین، پردازش زبان طبیعی، و ایجاد محیط های تعاملی، منجر به گذار از سنجش های مقطعی، ایستا و عمدتا تراکمی به سمت سنجش های مستمر، پویا، تکوینی، شخصی سازی شده، تطبیقی و مبتنی بر عملکرد شده است. این مقاله ابعاد مختلف این بازتعریف را بررسی می کند: بازتعریف زمان و مکان سنجش (حرکت به سوی سنجش همیشگی و همه جایی)، بازتعریف موضوع سنجش (فراتر رفتن از دانش صرف به سمت مهارت ها و فرآیندها)، بازتعریف روش های سنجش (استفاده از تحلیل گران یادگیری، آزمون های تطبیقی، سنجش نامحسوس)، بازتعریف هدف سنجش (تاکید بر سنجش برای یادگیری و پیش بینی نیازها)، و بازتعریف نقش کنشگران (تغییر نقش معلم و دانش آموز). در کنار فرصت های هیجان انگیز ناشی از این بازتعریف، چالش های مهمی در زمینه اعتبار، پایایی، عدالت، اخلاق، حریم خصوصی، و نیاز به توسعه سواد داده ای و پداگوژیکی مربیان نیز مورد بحث قرار می گیرد. آینده سنجش تحصیلی در گرو مدیریت هوشمندانه و انسان محور این فرآیند بازتعریف، با تمرکز بر استفاده از AI برای ارتقای یادگیری معنادار و عادلانه برای همه فراگیران است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سنجش تحصیلی ، بازتعریف سنجش ، ارزیابی آموزشی ، فناوری آموزشی