بررسی رابطه بین عواطف والد-فرزند و میزان بروز پرخاشگری در دانش آموزان

پرخاشگری از جمله پدیده های نابهنجار دوره نوجوانی است که از شیوع قابل توجهی برخوردار است از این رو این پدیده به عنوان یک موضوع مهم در مطالعات روان شناسی و جامعه شناسی قرارگرفته است. بروز رفتار پرخاشگری در نوجوانان، همچون دیگر رفتارهای نابهنجار در این سنین، تاثیر بسزایی از مادران و شیوه های تربیتی و ارتباطی آنها می پذیرد. عواطف و رفتار والدین به طور مستقیم بر نحوه ی رشد و توسعه عاطفی و اجتماعی فرزندان تاثیر می گذارد. والدین با نحوه ی تعامل خود، احساسات، و شیوه های تربیتی می توانند بر احساس امنیت، اعتماد به نفس و توانایی های اجتماعی فرزندان تاثیر بگذارند. این تحقیق به بررسی رابطه بین عواطف والد-فرزند و میزان بروز پرخاشگری در دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این مطالعه شناسایی تاثیر عواطف والدین بر رفتارهای پرخاشگرانه کودکان است. نتایج نشان می دهد که عواطف مثبت والدین، مانند محبت و حمایت، به کاهش پرخاشگری در دانش آموزان کمک می کند و بهبود رابطه والد فرزند می توانند با کاهش پرخاشگری نوجوانان همراه باشد. این تحقیق از روش توصیفی-همبستگی استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

عواطف والد-فرزند ، پرخاشگری ، دانش آموزان ، رفتارهای پرخاشگرانه ، روانشناسی کودک