تجربه های معلمان دوره ابتدایی در مورد موانع زبانشناختی تدریس درس فارسی

زبان فارسی، زبان رسمی و ملی کشور ماست و مهم ترین نهادی که می تواند در ترویج آموزش اصول و مبانی آن در کشور تاثیرگذار باشد، وزارت آموزش وپرورش است که با طراحی «درس زبان فارسی» و گنجاندن آن در برنامه درسی دانش آموزان، سعی در آموزش بهتر و اصولی آن دارد. در نظام آموزش وپرورش ایران، زبان فارسی وسیله انتقال مفاهیم عمومی و تبادل و درک مفاهیم تخصصی سایر موضوعات درسی مانند فیزیک، شیمی، زیست، ریاضی و غیره است و همین امر برنامه ریزان درسی را بر آن داشته تا در برنامه درسی مدارس برای زبان فارسی، کسب مهارت های زبانی، قواعد شناخت زبان فارسی و کاربرد درست آن از جانب دانش آموزان، اهمیت خاصی قائل شوند.آموزش زبان رسمی و معیار، از لحاظ کاربرد صحیح آن و نیز از بعد جامعه شناختی، فرهنگی، ملی و فراملی، مقوله ای بسیار مهم در آموزش وپرورش هر کشور است و همواره مورد توجه همه دست اندرکاران امر، متفکران و ادیبان قرار گرفته است. زبان فارسی، زبان رسمی و معیار کشور ماست و از دیر باز، روش های گوناگونی برای آموزش این زبان در مدارس داخل کشور به کار گرفته شده است. به این منظور، کتاب های متنوعی تالیف شده که هریک دارای معایبی هم بوده اند.بدون شک یکی از مهارت های لازم در امر تعلیم وتربیت هنر خوب گوش دادن است.در این مقاله سعی برآن شده است که به فرآیند گوش دادن ،راه های تقویت این مهارت همچنین در مورد اختلالات شنوایی و راه هایی برای رفع آن و نقش ساختار گوش در گوش دادن خلاصه ای آورده شود تا بتواند اندکی از اهمییت این مطلب را نشان دهد.

کلیدواژه ها:

تجربه های معلمان ، موانع زبانشناختی ، تدریس فارسی ، ترویج آموزش ، جامعه شناختی