رابطه کارکردهای اجرایی مغز و اضطراب نوجوانان ۱۳ تا ۱۶ سال: مقایسه ورزشکاران و غیرورزشکاران

مقدمه و هدف: ورزش و فعالیت بدنی می تواند باعث کاهش اضطراب نوجوانان گردد، همچنین بین ورزش و بهبود کارکردهای اجرایی مغز رابطه وجود دارد؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کارکردهای اجرایی و اضطراب در نوجوانان ورزشکار و غیرورزشکار ۱۳ تا ۱۶ سال شهر اصفهان است.

روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل نوجوانان پسر ۱۳ تا ۱۶ سال شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه آماری ۲۰۰ نفر (۱۰۰ ورزشکار و ۱۰۰ غیرورزشکار) به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب حالت – صفت اسپیلبرگر و آزمون N-Back بود. داده ها توسط آزمون همبستگی و z فیشر با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج گروه ورزشکاران نشان داد که اضطراب صفت با تعداد پاسخ های غلط و میانگین سرعت واکنش در پاسخ های صحیح در آزمون ان-بک رابطه معنی داری داشت (P<۰/۰۵). همچنین رابطه بین اضطراب حالت با تعداد پاسخ های غلط معنی دار به دست آمد (P<۰/۰۵). نتایج گروه غیرورزشکاران نشان داد رابطه بین اضطراب صفت و حالت با تعداد پاسخ های غلط و با میانگین سرعت واکنش در آزمون ان-بک معنی دار بود (P<۰/۰۵). رابطه بین اضطراب و کارکردهای اجرایی در دو گروه نوجوانان ورزشکار و غیرورزشکار معنی دار نبود (P>۰/۰۵).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه در برخی از مولفه های کارکردهای اجرایی با اضطراب نوجوانان ورزشکار و غیرورزشکار، این نتایج می تواند مدنظر روانشناسان، مربیان ورزشی و خانواده ها قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد اجرایی ، اضطراب حالت و صفت ، نوجوان ، ورزشکار