«چگونه با راهکارهایی باعث بهبود درس ریاضی و قرآن چند نفر از دانش آموزانم شدم»؟
محل انتشار: سومین کنفرانس ملی مطالعات خانواده و مدرسه
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 36
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FSCH03_684
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
هدف اصلی این اقدام پژوهی ایجاد انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان یاد شده به درس قرآن و ریاضی و فعالیت های مربوط به آن می باشد. اما نکته ای که اشاره به آن خالی از لطف نمی باشد، آن است که اگر چه موضوع و عنوان اقدام پژوهی حاضر، تکراری به نظر می رسد، اما باید اذعان نمود که گاهی از اوقات، تکرار نه تنها زیبا و ضروری است، که بسیار حیاتی نیز می باشد. از آن جمله می توان به تکرار شب و روز، تکرار نمازهای پنج گانه در هر روز وغیره اشاره نمود. علاوه بر این، آشنا نمودن کودکان با اصول و مبانی دین اسلام، به ویژه قرآن کریم، آن هم در دوره دبستان، همواره نیازمند تکرار است. زیرا عامل «تکرار» در فرایند تدریس، امری اجتناب ناپذیر می باشد. بدون شک، انجام این تحقیق، از ابعاد گوناگون دارای اهمیت و ضرورت بسیار بوده است. زیرا از یک سو، علاوه بر ایجاد علاقه مندی در دانش آموزان به درس قرآن و ریاضی، میزان فعالیت و مهارت آنان در روخوانی، روان خوانی، قرائت و حفظ آیات، پیام ها و داستان های قرآنی را افزایش می داد و از دیگر سو، موفقیت دانش آموزان در درس ریاضی در پیشرفت تحصیلی آنان موثر است. در هفته دوم سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ در بین دانش آموزان پایه پنجم متوجه شدم که ۳ نفر از دانش آموزانم در کلاس درس بسیار ساکت هستند و یکی از آنها(زینب احمدی) وضع نامناسبی داشت، اگر از او سوالی می شد بدون هیچ دلیل استرس می گرفت و پاسخی نمی داد و یا جواب های واقعا نادرست و نامفهوم می داد. در درس ریاضی و روخوانی قرآن فوق العاده ضعیف بودند. تصمیم گرفتم که با راهکارهای مختلف: همکاری مدیر مدرسه و دیگر همکاران و خانواده های این سه دانش آموز در این زمینه اقدام کنم و ریشه ی اصلی این رفتارهای و بی انگیزگی را پیدا کنم. با توجه به اینکه این اضطراب یا ریشه در مدرسه داشت یا در محیط خانواده، باید امنیت و آرامش روحی را در محیط های نامبرده از طریق اهمیت دادن به فعالیت های جانبی او، دادن مسئولیت، تشویق، ایجاد رابطه ی صمیمی و ... فراهم می کردم. بعد از مدت چند ماه پی گیری، جستجوی راه حل مناسب و ایجاد همکاری دو جانبه بین من و خانواده ها بالاخره روش های به کار برده شده ثمر داده و نتایج آن به وضوح در دانش آموز قابل مشاهده بود و وضعیت درسی و روحی او نیز خیلی بهتر از گذشته شد.
نویسندگان
گلی خلیفه
کارشناسی ارشد، برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد خوراسگان