تاثیر روش های تدریس خلاقانه بر انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان به یادگیری در کلاس درس

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش های تدریس خلاقانه بر میزان انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان به فرآیند یادگیری است. امروزه با تغییرات سریع در نظام های آموزشی، روش های سنتی تدریس پاسخگوی نیازهای نسل جدید دانش آموزان نیستند و ضرورت بهره گیری از شیوه های نوآورانه بیش از پیش احساس می شود. این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد و جامعه ی آماری آن شامل دانش آموزان مقطع متوسطه در چندین مدرسه منتخب بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد انگیزش تحصیلی و علاقه مندی به یادگیری استفاده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که به کارگیری روش های تدریس خلاقانه همچون آموزش پروژه محور، یادگیری مشارکتی، بازی های آموزشی و استفاده از فناوری های نوین، تاثیر معناداری بر افزایش انگیزه درونی، بهبود نگرش نسبت به درس و ارتقاء علاقه ی دانش آموزان به یادگیری دارد. یافته ها همچنین بیانگر آن است که تدریس خلاقانه سبب تقویت حس خودکارآمدی، افزایش مشارکت فعال و ارتقاء مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان می شود. در مقابل، روش های سنتی و یکنواخت، انگیزش تحصیلی را کاهش داده و ارتباط عاطفی دانش آموزان با محتوای درسی را تضعیف می کند. این پژوهش بر اهمیت طراحی و اجرای برنامه های آموزشی خلاقانه توسط معلمان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که دوره های آموزشی ویژه ای برای ارتقاء مهارت های تدریس خلاقانه معلمان برگزار شود. در پایان، بر اساس نتایج به دست آمده، الگویی کاربردی برای به کارگیری روش های خلاقانه در تدریس ارائه گردیده است که می تواند به عنوان راهنمایی برای بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در محیط های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تدریس خلاقانه ، انگیزه تحصیلی ، علاقه مندی به یادگیری ، یادگیری مشارکتی ، فناوری آموزشی ، پروژه محور