مقایسه آموزش حضوری و آموزش از راه دور در مدارس ابتدایی

آموزش ابتدایی نقش کلیدی در پایه ریزی مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ایفا می کند. با گسترش فناوری های دیجیتال، آموزش از راه دور به عنوان یکی از روش های جایگزین آموزش حضوری مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش مقایسه اثرات آموزش حضوری و آموزش از راه دور بر کیفیت یادگیری، انگیزه تحصیلی و رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه و مصاحبه با معلمان و دانش آموزان گردآوری شده است. یافته ها نشان داد که آموزش حضوری به دلیل تعاملات چهره به چهره، فرصت های بیشتری برای پرورش مهارت های اجتماعی و ایجاد انگیزه در دانش آموزان فراهم می کند. در مقابل، آموزش از راه دور مزایایی همچون انعطاف پذیری زمانی، استفاده از منابع چندرسانه ای و امکان یادگیری فردی را در بر دارد. با این حال، محدودیت هایی مانند کمبود تعامل اجتماعی و وابستگی به مهارت های فناوری اطلاعات مشاهده شد. نتایج همچنین بیانگر این بود که موفقیت آموزش از راه دور به میزان زیادی به کیفیت زیرساخت های ارتباطی، حمایت خانواده و مهارت معلمان در مدیریت فضای مجازی بستگی دارد. در نهایت، پژوهش بر اهمیت طراحی برنامه های تلفیقی، آموزش مهارت های دیجیتال به معلمان و دانش آموزان و ایجاد محیط های یادگیری انعطاف پذیر تاکید می کند. ترکیب هوشمندانه آموزش حضوری و مجازی می تواند به ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس ابتدایی منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش حضوری ، آموزش از راه دور ، مدارس ابتدایی ، کیفیت یادگیری ، مهارت های اجتماعی