بررسی روش های فعال تدریس در کلاس ریاضی و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی

آموزش ریاضی به عنوان یکی از دروس پایه و کلیدی در نظام آموزشی، همواره دغدغه ی اصلی معلمان و برنامه ریزان درسی بوده است. با توجه به چالش های موجود در یادگیری این درس، استفاده از روش های فعال تدریس به جای شیوه های سنتی، به عنوان راهکاری موثر جهت بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مطرح شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر روش های فعال تدریس مانند یادگیری مشارکتی، آموزش مبتنی بر پروژه، بازی های آموزشی و حل مسئله گروهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی است. در این تحقیق با بهره گیری از مطالعات میدانی و اسناد پژوهشی، نتایج متعددی حاکی از افزایش درک مفهومی، انگیزش درونی، توانایی حل مسئله و ارتقاء نمرات تحصیلی دانش آموزان در کلاس هایی که روش های فعال به کار رفته، به دست آمد. همچنین مشخص شد که مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری باعث بهبود نگرش آنان نسبت به درس ریاضی و کاهش اضطراب ریاضی شده است. از دیگر یافته ها می توان به افزایش مهارت های اجتماعی، تقویت تفکر انتقادی و ارتقاء اعتماد به نفس علمی اشاره کرد. نتایج نشان می دهد که برای ایجاد محیط های یادگیری موثرتر در درس ریاضی، لازم است معلمان از شیوه های تدریس فعال به صورت هدفمند و متناسب با سطح توانایی و نیازهای دانش آموزان بهره بگیرند. در پایان، تاکید می شود که توانمندسازی معلمان از طریق آموزش حرفه ای و حمایت سیستم آموزشی نقش اساسی در گسترش روش های تدریس فعال دارد. این پژوهش می تواند به معلمان، مدیران آموزشی و طراحان برنامه های درسی در تدوین راهکارهای کارآمد برای ارتقاء کیفیت آموزش ریاضی یاری رساند.