مقایسه شیوه های سنتی و دیجیتال در آموزش دروس علوم کامپیوتر

با گسترش فناوری اطلاعات و تغییر نیازهای آموزشی در قرن بیست و یکم، شیوه های تدریس سنتی و دیجیتال در آموزش علوم کامپیوتر دستخوش تحولات عمده ای شده اند. این مقاله به بررسی و مقایسه دو رویکرد آموزشی – سنتی (بر اساس تدریس کلاسیک، استفاده از کتاب های درسی و روش های توضیحی) و دیجیتال (با بهره گیری از فناوری های نوین، ابزارهای تعاملی و محیط های یادگیری مجازی) – می پردازد. هدف از این پژوهش، شناسایی تفاوت ها، مزایا و معایب هر یک از شیوه ها و ارائه پیشنهاداتی به منظور بهبود کیفیت آموزش دروس علوم کامپیوتر در مدارس است. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر مطالعات موردی، بررسی های میدانی، و تحلیل ادبیات موجود می باشد. نتایج نشان می دهد که آموزش دیجیتال با بهره گیری از ابزارهای چندرسانه ای، تعاملات زنده و یادگیری تعاملی، قابلیت ارتقای میزان درک مفهومی و تسهیل فرایند خلاقیت را داراست؛ اما در عین حال چالش هایی همچون نیاز به زیرساخت های مناسب، آموزش معلمان و مدیریت تغییر نیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش علوم کامپیوتر ، شیوه های سنتی ، شیوه های دیجیتال ، تدریس تعاملی