پیامدهای احساس درماندگی آموخته شده در دانش آموزان

احساس درماندگی آموخته شده، یکی از مفاهیم روانشناختی برجسته است که به حالت تسلیم پذیری و ناتوانی در مواجهه با چالش ها اشاره دارد. این احساس می تواند پیامدهای منفی گسترده ای بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و روانی دانش آموزان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی پیامدهای این پدیده در دانش آموزان، به تحلیل داده های حاصل از مطالعات پیشین و شواهد تجربی می پردازد. یافته ها نشان می دهند که احساس درماندگی آموخته شده می تواند منجر به کاهش انگیزه تحصیلی، افت نمرات درسی، کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب و افسردگی شود. همچنین، این وضعیت می تواند توانایی دانش آموزان را در حل مسائل، تصمیم گیری و خلاقیت تحت تاثیر قرار دهد و روابط اجتماعی آن ها را مختل کند.عوامل متعددی نظیر تجارب شکست مکرر، حمایت ناکافی از سوی خانواده و معلمان، و نظام های آموزشی محدودکننده در ایجاد و تقویت این احساس نقش دارند. در این راستا، مداخلاتی مانند تقویت حس خودکارآمدی، تغییر نگرش های منفی، و استفاده از روش های آموزشی مبتنی بر توانمندسازی می توانند در کاهش اثرات درماندگی موثر باشند. بررسی ها نشان داده است که تشویق دانش آموزان به تلاش، ارائه بازخورد مثبت و حمایت هیجانی از سوی معلمان و والدین، می تواند از بروز این وضعیت جلوگیری کرده و تاثیرات منفی آن را کاهش دهد. این پژوهش بر اهمیت شناسایی زودهنگام علائم درماندگی آموخته شده و لزوم تدوین برنامه های پیشگیرانه در محیط های آموزشی تاکید دارد. همچنین، نتایج نشان می دهد که مداخلات آموزشی و روانشناختی منسجم می توانند تاثیرات پایدار و مثبتی در کاهش پیامدهای منفی این پدیده داشته باشند.

کلیدواژه ها:

درماندگی آموخته شده ، دانش آموزان ، عملکرد تحصیلی