بررسی اثربخشی آموزش معکوس بر یادگیری ادبیات فارسی در دانش آموزان متوسطه

مقاله حاضر به بررسی اثربخشی آموزش معکوس بر یادگیری ادبیات فارسی در دانش آموزان مقطع متوسطه پرداخته است. هدف اصلی تحقیق، تحلیل تاثیرات این روش آموزشی نوین بر تقویت مهارت های درک مطلب، تحلیل متون و توسعه توانایی های نوشتاری در دانش آموزان است. روش تحقیق به صورت تحلیلی-توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است. در این مقاله، ابتدا به تبیین مفهوم آموزش معکوس و ویژگی های آن پرداخته شده و سپس به بررسی تاثیرات آن بر یادگیری ادبیات فارسی در مدارس متوسطه ایران پرداخته می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که آموزش معکوس با افزایش تعامل دانش آموزان با محتوا، مشارکت فعال تر در کلاس ها و توسعه مهارت های تحلیلی، باعث بهبود کیفیت یادگیری در این حوزه می گردد. همچنین، استفاده از فناوری های نوین در این روش آموزشی به تسهیل فرآیند یادگیری و افزایش انگیزه دانش آموزان کمک کرده است. در نهایت، مقاله پیشنهاداتی برای بهبود و گسترش این روش در تدریس ادبیات فارسی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، یادگیری ادبیات فارسی ، دانش آموزان متوسطه ، مهارت های تحلیلی