رویکرد تحلیلی بر آثار اندره گدار در ایران ( با ذکر سه نمونه موردی)

آندره گدار (André Godard)، معمار، باستان شناس و مورخ هنر فرانسوی، نقش مهمی در احیای معماری ایرانی در دوره پهلوی داشت. او به عنوان مدیرکل اداره باستان شناسی ایران (۱۹۲۸-۱۹۶۰) و طراح بسیاری از ساختمان های مهم دولتی و فرهنگی، تاثیر زیادی بر شکل گیری معماری مدرن ایران گذاشت. بررسی چگونگی ترکیب عناصر سنتی و مدرن در آثار او و ارزیابی تاثیرات این ترکیب بر تحولات فرهنگی و اجتماعی دوران پهلوی، موضوعی است که این مقاله سعی دارد تا با روش کیفی و رویکرد توصیفی-تحلیلی به تبیین مبانی نظری به بررسی آثار و ویژگی های معماری این معمار فرانسوی بپردازد. گدار در طراحی های خود به ترکیبی از اصول معماری سنتی ایرانی و نوآوری های مدرن غربی پایبند بود. او تلاش کرد معماری معاصر ایران را با استفاده از عناصر بومی احیا و به آن هویتی نوین بدهد. آثار او نه تنها بیانگر احترام به میراث فرهنگی ایران است، بلکه تاکیدی بر نوآوری و سازگاری با نیازهای معماری مدرن دارد. این پژوهش به بررسی آثار گدار در ایران می پردازد و تلاش می کند تا تاثیرات عمیق او بر معماری ایران را تحلیل کند. با این پژوهش، به درک بهتری از نحوه تعامل گدار با بستر فرهنگی و تاریخی ایران و نقش او در تحول معماری مدرن ایران خواهیم رسید.

کلیدواژه ها:

معماری ، اندره گدار ، تهران ، موزه ایران باستان