اثربخشی سیاست پولی در ایران: شواهد حاصل از یک مدل TVP-FAVA

ادبیات وسیعی در زمینه کارایی سیاست پولی وجود دارد. سیاست های پولی از مهمترین ابزارهای اقتصادی است که همراه با سیاست های مالی مجمو عه ای از ابزارهای قدرتمند را به منظور اعمال سیاست گذار ی های اقتصادی تشکیل می دهند. همانگونه که سیاست های مالی متغیرهای حقیقی اقتصاد را تحت تاثیر قرار می دهد، سیاست های پولی نیز منجر به تغییراتی در اینگونه متغیرها می گردند. البته باید خاطر نشان ساخت که مهمترین نقش سیاست های پولی، کنترل حجم پول و نقدینگی کل است و در واقع از این طریق بر سایر متغیرهای اقتصادی اثر می گذارد. در این تحقیق با استفاده از یک مدل FAVARبا پارامترهای متغیر در طول زمان به بررسی اثربخشی سیاست های پولی با تاکید بر متغیرهای سطح قیمت و فعالیت های اقتصادی پرداخته شده است. بر این اساس پس از ورود داده سال های ۱۳۹۶-۱۳۴۹به بررسی اثرگذاری این متغیرهای زمانی بر روی متغیر های وارد شده در مدل (صادرات، واردات، ذخایر خارجی، ارزش افزوده بخش کشاورزی، ارزش افزوده بخش مسکن، ارزش افزوده بخش صنعت و معدن، شاخص قیمت تولید کننده، شاخص قیمت مصرف کننده) پرداخته شده است. تمام متغیر ها از بانک اطلاعات سری زمانی و نماگرهای اقتصادی بانک مرکزی ایران جمع آوری شده است. همانطور که در بخش تخمین مدل مشاهده می شود رشد حجم پول بر روی تقریبا اکثر متغیرها (غیر از یکی دو مورد) مثبت بوده است ولی این اثرات مثبت در متغیرها به صورت غیرخطی بوده و در بعضی از دوره ها کمتر و در بعضی از دوره ها بیشتر از سایر دوره ها است، مسئله ای که لزوم استفاده از مدل های غیرخطی در بررسی روابط متغیرهای مدل را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

سیاست های پولی ، رشد حجم پول ، مدل TVP-FAVAR