رویکرد تحلیلی بر معماری نوگرا در آثار فرهنگی؛ خانه باغ هنر

معماری نوگرا، به عنوان یکی از سبک های معماری، بناها را به صورت کاملا تلفیق با سنت هر فرهنگ در عین سادگی و مدرنیته و بدون از تقلید از سنت نشان می دهد. اینکه معماری نوگرا، با نمایش بخشی از هویت هر فرهنگ و برقراری بنا با محیط اطراف خود چه ویژگی هایی در کالبد معماری دارد، مورد پرسش قرار می گیرد. این مقاله بر این است تا با روش کیفی و رویکرد توصیفی-تحلیلی، با استفاده از ابزار های چون مطالعات میدانی وکتابخانه ای و اسنادی، به تبیین معماری نوگرا و شناسایی سه مورد از اثار شاخص با این رویکرد پرداخته می شود. با تشریح ریشه و گسترش معماری نوگرا و همینطور آثار برجسته، درک صحیحی از آن میسر می شود. تا بررسی ویژگی های موجود در این رویکرد راهکارهایی در جهت خلق بناهایی فرهنگی با این رویکرد ارایه شود. اهمیت معماری نوگرا، به عنوان یکی از شاخه های معماری مدرن شناخته می شود که المان های سنتی فرهنگ به صورت مدرنیته به نمایش بگذارد .مطالعات انجام شده به دنبال راهی جهت جلوگیری از کم رنگ شدن فرهنگ ایرانی است و توجه به معماری نوگرا در بناهای فرهنگی، قدمی کوچک در زنده نگه داشتن این رویکرد است. معماری نوگرا در باطن خود، حفظ هویت هر فرهنگ را به رخ می کشد و در حقیقت، بیانی از زیبایی و نشان دادن اصالت هر فرهنگ است.

کلیدواژه ها:

معماری نوگرا ، عملکردگرایی ، سنتی ، ایرانی.