ارزیابی نواحی امیدبخش ناهنجاری های ژئوشیمیایی در کانسار جانجا، سیستان و بلوچستان

ژئوشیمی رسوبات آبراهه ای یکی از روش های موثر برای شناسایی ذخایر معدنی به ویژه در مراحل اولیه اکتشاف است که در آن غلظت های عناصر مورد بررسی قرار می گیرد. در مطالعه حاضر جدایش مقادیر شاخص از مقادیر زمینه، روش های آماری مختلفی ارائه شده است. یکی از این روش ها، روش های آماری چند متغیره هستند که با در نظر گرفتن فرض های اولیه مورد نیاز به کارگیری دقت لازم، در ارائه یک تحلیل دقیق تر می تواند راهگشا باشند. استفاده از این روش ها امکان بررسی همزمان تغییرات چند متغیر را فراهم می سازد. توزیع داده ها و تعدیل داده های خارج از ضرایب همبستگی عناصر مختلف با یکدیگر، پیش پردازش های اولیه در رسیدن به نتایج دقیق تر است. در این پژوهش، برای بیان ارتباط ژنتیکی، از تجزیه و تحلیل خوشه ای و تحلیل فاکتوری استفاده شده است. همچنین برای رسم نقشه های چند متغیره نتایج چند متغیره از روش تجزیه عاملی، مرحله ای که در واقع روش بهبود یافته تحلیل فاکتوری معمولی برای تولید نقشه های پراکندگی ژئوشیمیایی است. همچنین از روش تحلیل فاکتوری مرحله ای ابتدا عناصر غیر معرف شناسایی و حذف شده و سپس مهم ترین و معرف ترین رسوبات ژئوشیمیایی ایران های محدوده مطالعاتی مشخص شده است. در مطالعه حاضر کارایی روش بهبود یافته تحلیل فاکتوری مرحله ای بر روی داده های ژئوشیمیایی محدوده حاضر در استان سیستان و بلوچستان به منظور افزایش مجموع واریانس ۱:۱۰۰۰۰۰ ژئوشیمیک تحت پوشش عناصر معدنی مورد بررسی قرار گرفته است. منطقه مورد مطالعه منطقه کانسار جانجا در استان سیستان و بلوچستان است که در این مطالعه روش کانی سازی تحت تاثیر پوشش ژئوشیمیایی به خوبی شناسایی می شود.

کلیدواژه ها:

روش های آماری چند متغیره ، ضرایب همبستگی عناصر ، تجزیه و تحلیل خوشه ای ، تحلیل فاکتوری مرحله ای ، جانجا