مطالعه تاثیر محیط آموزشی مثبت بر انگیزش و شادی یادگیرندگان در مدرسه

هدف از این مقاله مروری، بررسی و تبیین تاثیر محیط آموزشی مثبت بر انگیزش و شادی یادگیرندگان در مدارس است. محیط مدرسه فراتر از یک فضای فیزیکی برای انتقال دانش، بستر اصلی رشد همه جانبه دانش آموزان است. کیفیت این محیط، شامل ابعاد فیزیکی، اجتماعی، عاطفی و روانشناختی، نقش محوری در شکل گیری تجربیات یادگیرندگان و پیامدهای روانی و تحصیلی آن ها دارد. انگیزش تحصیلی، به عنوان نیروی محرکه دانش آموزان برای مشارکت در فرآیندهای یادگیری و تلاش برای دستیابی به اهداف آموزشی، و شادکامی، به عنوان وضعیت ذهنی و عاطفی مثبت و احساس رضایت از زندگی مدرسه، دو پیامد حیاتی هستند که تحت تاثیر مستقیم کیفیت محیط آموزشی قرار دارند. این مقاله با مرور ادبیات پژوهشی مرتبط، به تحلیل چگونگی و چرایی تاثیر محیط آموزشی مثبت بر این دو سازه مهم می پردازد. مفاهیم محیط آموزشی مثبت، انگیزش یادگیرنده، و شادکامی در مدرسه تعریف و ابعاد آن ها تشریح می شوند. سپس، سازوکارهایی نظیر فراهم آوردن حس امنیت و حمایت، ایجاد روابط مثبت معلم-دانش آموز و همسالان، تقویت حس شایستگی و استقلال، افزایش مشارکت و درگیری در فعالیت های مدرسه، و کاهش استرس و اضطراب به عنوان واسطه های این تاثیر مورد بررسی قرار می گیرند. این مقاله نشان می دهد که محیط آموزشی مثبت با ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی یادگیرندگان و فراهم آوردن فضایی امن و تشویق کننده، به طور موثری می تواند سطح انگیزش درونی آن ها را افزایش داده و به تجربه بیشتر احساسات مثبت و در نتیجه افزایش شادکامی آن ها منجر شود. یافته ها بر اهمیت سرمایه گذاری بر بهبود کیفیت محیط های آموزشی، با تمرکز بر ابعاد اجتماعی و عاطفی، برای ارتقای همزمان انگیزش و شادکامی یادگیرندگان تاکید دارند و راهنمایی برای سیاست گذاران، مدیران، و معلمان ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی مثبت ، انگیزش یادگیرنده ، شادکامی ، مدرسه ، بهزیستی